کاش می فهمیدی....

در خزانی که از این دشت گذشت

سبزه ها باز چرا زرد شدند

خیل خاکستری لک لک ها در افق های مسی رنگ غروب

تا کجاهای کجا پیچیده است

کاش می فهمیدی...

زندگی محبس بی دیواری ست و تو محکوم به حبس ابدی

و عدالت ستم معتدلی است که درون رگ قانون جاری ست.

کاش می فهمیدی...

دوستی آش دهن سوزی نیست

عشق بازار متاع جنسی است

آرزو -گوهر جوان مردان است

مرده- هر لحظه- همیشه- هر آن در جهان بیشتر است

کاش می فهمیدی...

چیزهایی هست که تو باید بفهمی

اما بهتر آن است  کمی گریه کنم.

                                       -کیومرث مرشد زاده-                                فرستنده: آقای  نیما.