شعری از اوسیپ ماندلشتام

تو ومن چند لحظه ای در آشپزخانه می نشینیم
بوی مطبوع سیب زمینی سرخ کرده
چاقوی تیز، قرص بزرگ و چاق نان
که بخار کنان از اجاق بیرون می آید
و نخی که به دسته زنبیل می بندیم
پیش از دمیدن صبح تا به ایستگاهی برویم
که حتی یک نفر هم به بدرقه ما نیامده..