sweet lips

دل من آتش تابانی ست

که فروغ از رخ خورشید بیانداخته است

هر پگاه از خم ابروی تو سر می آرد

تا دوگانه به سراپای تو بت بگذارد

My heart is a shining fire,

caused, the sun looked dark

every morning, will rise from thy brows

to worship thou, Goddess of mine.

دل من ماه بلندی ست روان گشته چو آب

رودی از مهر تو بگداخته است

روشنی می برد از سینه ی من کوه به کوه

تا بسوزاند

بازار شب آلوده ی تاریک فروشانه ی خواب

My heart is a high moon, flowing like water.

It's a fiery river,

leading the light, from my chest, over the mountains

to set on fire, the nightly bazaar of dark sleep.

دل من همچو چراغی ست سخن گو

شده جاوید ز دیدار تو مست

روشنی از رخت آورده به دست

واژه هایِی به فروزندگی روی تو بر ساخته است

که زبانش را

جز تو ای روشن خاموش پرست

کس نمی داند و آهنگش را

هیچ سازی به جز از چشم تو ننواخته است

My heart is a speaking magic lantern

drunken from thy look,

taken the light from thy face,

made words, as light as thy beauty.

Nobody knows its words, other than thou, my shining still and, no instrument played its melody other than thy eyes.

دل من موبد شب خیزی ست

در شگفت آمده از این همه راز

که به بالای تو بنشسته و پیدایی تو

ایستادی به بلندایی خویشی به نماز

می بینم،

می نشینم،

در می مانم،

سر می اندازم در پای تو پیش

می کنم با تو به مهراب اندر، راز و نیاز

که تو آن چشمه ی خورشیدی ومهر

کز زمین جوشد و تا با بام سپهر

ناز افراخته است

تا ابد ای تو ز زیبایی ناز

به پرستیدن خود دین نو آورده و کیش

بگذار از لب شیرین تو بسیار کنم آتش خویش

My heart is a sleepless magus,

amazed from this secrets,

surrounded thy figure

yet th'art appear, standing, praising thyself stature.

I see,

I sit,

I wonder

I prostrate,

I worship thee, in my adytum.

Th'art, that spring of sun

boiling from the earth, to the roof of the caelis,

raised up the demur.

Thou, delicate and lovely, forever,

have a new religion, to worship thyself,

let me, to burst into flame, my fiery love, by thy sweet lips.