Rumi

 هوسی ست در سر من که سر بشر ندارم

من از این هوس چنانم که ز خود خبر ندارم

In my head, I have such a whim, that I haven't patience for humankind, I'm so excited from this whim that I'm not aware from myself.

دو هزار ملک بخشد شه عشق هر زمانی

من از او به جز جمالش طمعی دگر ندارم

Lord of the love, every moment, will give thousands of lands, but, I wish, him, only, to see the beauty!

سحری ببرد عشقش دل خسته را به جایی

که ز روز و شب گذشتم خبر از سحر ندارم

In a dawn, his love, taked my bleedy heart, to a place, that there was no day nor night, so I'm not aware from changing of the time.

سفری فتاد جان را به ولایت معانی

که سپهر و ماه گوید که چنین سفر ندارم

My vitae, voyaged to the city of virtuality, that caelis and luna, hadn't such a voyage.

ز فراق جان من گر ز دو دیده در فشاند

تو گمان مبر که از وی دل پر گهر ندارم

Because of distance, if my entity, shed pearls from oeils, yet my heart is full of gem, by his love!

بنمودمی نشانی ز جمال او ولیکن

دو جهان به هم برآید سر شور و شر ندارم

I've shown a sign from his beauty, and both world, taked in chaos but I havn't intention for it.

تبریز! عهد کردم که چو شمس دین بیاید

بنهم به شکر این سر که سر دگر ندارم

Thou, city of Tabriz! I promise when "Shams", came from thee, I prostrate, to thank, because I haven't another wish.

...

Song: Dastagh-e Homayoon

Homayoon, Chakavak, Bidad, Rajeh, Signing to Oshaq, Rajeh, Forood