دلم گرفته.. دلم گرفته... دلم گرفته..
اگه یه روز فهمیدین که من راه آوارگی رو در پیش گرفتم اصلا تعجب نکنید چون که من امروز تمام قفسه های کتابارو برای پیدا کردن کتاب
( زبور داود ) گشتم ولی پیدا نشد.آخرین کتابی بود که نازنین همیشگی من. -پدرم- آن را خواندند. امیدوارم که توی یکی از کارتن های
کتاب باز نشده باشد. می دونم موقع اسباب کشی گذاشتمش توی یک کارتن کتاب. خدایا.. کمکم کن پیداش کنم..(اشکهایم روان است)
( دلم برات تنگ شده زیاد ..)اگه پیدا نشد آنقدر گریه می کنم تا زود تمام بشوم...(امیدوارم ..)
بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود...
۲-متخصصان بیشتر اما مشکلات بیشترداریم .داروهای بیشتر اما سلامتی کمتر داریم.
۳-چندین برابر مایملک داریم اما ارزشهایمان کمتر شده است.
۴-ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاهتر . بزرگراههای پهن اما دیدگاههای باریکتر .
۵-بیشتر خرج میکنیم اما کمتر داریم . بیشتر می خریم اما کمتر لذت میبریم.
۶-ما تا ماه رفته وبرگشته ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات همسایه جدید مان از یک سوی خیابان به آن سو برویم.
۷-خیلی زیاد حرف می زنیم به اندازه کافی دوست نمی داریم و خیلی زیاد دروغ می گوییم.
۸-در آمد بیشتر اماطلاق بیشتر .منازل رویایی اماخانواده های از هم پاشیده داریم.
به این دلیل پیشنهاد می کنیم که:
۱-از امروز شما هیچ چیز رابرای موقعیت های خاص نگذارید زیرا هر روز زندگی یک موقعیت خاص است.
2-در جستجوی دانش باشید بیشتر بخوانید در ایوان بنشینید و مناظر را تحسین کنید
بدون آنکه توجهی به نیاز هایتان داشته باشید.
۳-زمان بیشتری را با خانواده ودوستانتان بگذرانید وجاهایی را که دوست دارید ببینید.
4-از جام کریستال خود استفاده کنید .بهترین لباسهایتان را برای روز مبادا مگذارید
و هر لحظه که دوست دارید از آن لذت ببرید.
5-عباراتی مانند "یکی از این روزها"و"روزی"را از فرهنگ لغت خود خارج کنید.
6-بیایید به خانواده و دوستانمان بگوییم که چقدر آنها را دوست داریم.
هیچ چیزی را که میتواند به خنده و شادی شما بیفزاید به تاخیر نیاندازید.
7-هر روز هر ساعت وهر دقیقه خاص است و شما نمی دانید که شاید آن می تواند آخرین لحظه باشد.
۸-اگر شما آنقدر گرفتارید که وقت ندارید این پیغام را برای کسانی که دوست دارید بخوانید
و به خودتان می گویید که در یکی از این روزها آن را خواهم خواند فقط فکر کنید ............
یکی از این روزها ممکن است شما اینجا نباشید که آن را بخوانید
( بر گرفته از نوشته خانم مریم مرادی گنجه)
خدای مهربون من! ممنونم که هنوز هستم. هر چند که می دونم آخرین نفرم... آیا بعد از این هم خواهم بود؟ فقط مهم است که باشم برای تو ( حتی آخرین نفر...) . خواهش می کنم که منو تنها نذار....