دوست

سه ره پیداست

 نوشته  بر سر هر یک  به سنگ اندر

حدیقی  که ش  نمی خوانی  بر آن دیگر

 نخستین  : راه نوش و راحت و شادی

 به ننگ  آغشته ،  اما رو به شهر و باغ و آبادی

 دودیگر :  راه نمیش  ننگ ، نیمش  نام

اگر سر بر کنی  غوغا ، و گر دم  در کشی  آرام

سه دیگر :  راه بی برگشت ،  بی فرجام

من اینجا بس دلم تنگ است

و هر سازی  که می بینم  بد آهنگ است

بیا ره  توشه  برداریم

قدم  در راه  بی برگشت  بگذاریم

ببینیم آسمان  هر کجا آیا همین  رنگ است ؟

 

من...

تنهایی زمانی به سراغم می آید که فراموش کنم خداوند بهترین مونس من است

حرف امروز

در نبرد بین روزهای سخت و انسانهای سخت ، این انسانهای سخت هستند که باقی میمانند نه روزهای سخت